Ang Kumpare

Kinabukasan matapos ang inuman nina Mang Dado at bayaw nyang si Bong ay tanghali na nagising ang una. Pagbangon ay ramdam ng butihing ama ang sakit ng kanyang ulo dahil sa dami nilang nainom, at ang kirot sa kanyang pwet na nagpaalala sa kanya ng kalaswaang nagawa nilang mag-bayaw. 

Sapo ang ulo ay naupo sa kama si Mang Dado habang inaalala kung papano napunta ang dapat lang sana’y simpleng inuman sa marahas ngunit masarap na pagdaliri ng bayaw sa kanyang makipot na butas hanggang sa sila’y labasan. Tila ramdam pa ng barakong taxi driver ang kiliti ng paglabas-masok ng makalyong daliri ng bayaw dahilan para muli syang malibugan.

 

“Ahhhhh…tangina,” mahinang ungol ni Mang Dado habang hinihimas ang bukol.

 

Nang pumailalim pa ang kanyang kamay ay nasalat ni Mang Dado ang kaunting pamamaga sa bukana ng kanyang pwet at laking pasasalamat nyang walang sugat dito kahit pakiramdam nya’y napunit ito kagabi. Gayunpaman ay tuloy ang pagkapa ni Mang Dado at ikinagulat nya ang swabeng pagpasok ng isa nyang daliri sa loob—walang sakit kundi kakaibang dulas, init at kiliti lang ang naramdaman nya.

“Ohhhh…ba’t ganito…ugghhh,” ungol ni Mang Dado nang binilisan nya ang pagdaliri sa sarili. Sa utak nya’y habang mas madalas nya itong ginagawa, o ginagawa sa kanya nang iba, ay mas sumasarap ang kanyang pakiramdam. 

 

Napabalikwas syang bigla nang may kumatok sa pintuan ng kwarto. 

 

“Manong gising ka na?” tawag ni Bong. 

 

“Putangina…” paghihimutok ni Mang Dado sabay ayos sa sarili. “Sa-sandali.”

 

Hindi pa man handang harapin ang bayaw ay walang nagawa si Mang Dado kundi pagbuksan ito.

 

“Tanghali na,” bati ni Bong na dire-direchong pumasok sa kwarto, lantad ang maskulado nitong katawan sa suot na sando at boxer short. “Buti gising ka na, Nong.”

 

“Na-napasarap lang ang tulog. Sakit lang ng ulo ko, parang binibiyak,” sagot ni Mang Dado.

 

“Ang dami mo kasing ininom,” sabay lapit ni Bong at gamit ang dalawang kamay ay hinawakan nito ang mukha ng nakatatandang bayaw at dahan-dahang minasahe ang sintido nito. “Dapat hindi ka naglalasing.”

 

Nagulat man ay hindi umiwas si Mang Dado kahit halos magdikit na ang mga mukha nila at amoy na nya ang hininga ng bayaw. Wala mang imikan ay ramdam ang tensyon sa pagitan ng dalawa, dahilan para mapapikit na lang ang nahihiyang si Mang Dado. Kinalabutan na lang ito nang maglapat pa ang kanilang katawan at bumulong bigla si Bong, “Yung butas mo…masakit?”

 

Napamulat si Mang Dado ngunit bago sya makapagsalita ay biglang siniil ng halik ni Bong ang nakaawang nyang mga labi. Umikot ang paningin ng taxi driver kaya’t napakapit sya sa matitigas na braso ng bayaw at hindi nagtagal ay gumaganti na sya sa mapangahas na halik ng kaperaha. 

 

Tuloy-tuloy ang eskrimahan ng dila ng dalawang barako. Matunog. Mapusok. Malaway. Para silang mga gutom na hayop na agresibong nilalapa ang labi ng isa’t-isa. Walang gustong bumitaw. Walang gustong magparaya.

 

“Ohhhh…ang galing mo palang humalik, Nong. Ang sarap ng labi mo!”

 

Halos pumutok na ang labi ng dalawa dahil sa pagkagat nila dito kasabay ng pagsupsop nila sa dila ng isa’t-isa. Sabik na ginalugad ng isa ang bibig ng kapareha at walang pandidiri ang pagpapalitan nila ng pinalobong laway direcho sa nakabukas nilang mga bibig. 

 

Kasabay ng halikan ay abala din ang kanilang mga kamay sa paglamas sa namumutok na katawan ng isa’t-isa. Nakababa na pareho ang suot nilang pang-ibaba at habang sinasalsal ang matatayog na burat ng isa’t-isa, ay nakasampa na sa kama ang isang paa ni Mang Dado, at malayang naglilikot na naman pala sa kaloob-looban ng kanyang butas ang gitnang daliri ni Bong.

 

“Haaaaa…tangina…ohhhh,” walang magawa kundi umungol na lang si Mang Dado kahit may pagtutol pa din sa kanyang isip. “Dahan-dahan lang.”  

 

“Wag kang maingay Nong baka marinig ka sa labas…tangina grabe kumatas tong puke mo talo pa babae…ang sikip…ang init sa loob!”

 

“Bayaw parang…oohhhh…la-lalabasan na ata ako…” pagpapa-alam pa ni Mang Dado habang tumitirik ang mata sa kasarapan. “Aaahhhhh!” 

 

“Sige…putangina naglalaway na burat mo Nong ang sarap jakulin…palabas ka la—“

 

“Hoy gago kanina pa kita hinihintay ba’t ngayon ka lang dumating?!” rinig nilang sigaw sa labas na nagpahinto sa ginagawa nila sa kwarto.  

 

“Gago ka din! May pinagawa pa kasi si erpats kaya ako natagalan. Asan sila Tito?”

 

Boses iyon ng magbarkadang Ramil at Obet. Sa pagkataranta ay nagpumiglas si Mang Dado palayo kay Bong na tila nang-iinis naman dahil ayaw sya nitong pakawalan. 

“Ma-mamaya na lang bayaw…may tao sa labas…” pakiusap ni Mang Dado. 

 

“Hindi pa tayo tapos,” nakangising sagot ni Bong saka ito tuluyang lumabas ng kwarto.

 

Nang makasiguradong maayos na ang kanyang itsura ay lumabas na din si Mang Dado at nadatnang masayang nagku-kwentuhan ang tatlo sa sala. Agad namang nagmano sa kanya si Obet. 

 

“Magandang araw po, Ninong! Pinapunta na po ako dito ni Papa para sabihan kayong kanina pa nya kayo hinihintay. May lakad din daw po kasi sya mamaya,” bati ni Obet. 

 

“Onga pala. Pakitext mo naman ang Papa mo na papunta na ko, tinanghali lang kamo ng gising,” sagot ni Mang Dado. “Asan ang Nanay at kapatid mo, Ramil?”

 

“Ako na sasagot, Manong. Hindi kasi ako natuloy umuwi ng probinsya gawa ng tumawag yung ahensya ko, kailangan ko daw mag-report bukas. Itong si Ate pala may appointment bukas din dun sa bibili ng lupa kaya kailangan nya na daw mauna,” paliwanag ni Bong. 

 

“Ayaw nga umalis ni Bunso kaso mag-isa lang si Mama ba-byahe kaya pinasama na namin,” dagdag ni Ramil. “Sabi naman ni Tay Bong susunod na lang kami agad. O tayong tatlo.”

 

“Ba’t di man lang nagpaalam sakin?! Ba’t di nyo ginising?! Ano pa silbi ko dito di nyo sinasabi mga plano nyo?!” galit na sabi ni Mang Dado na ikinagulat ng mga kausap. 

 

Padabog na pumuntang likod-bahay si Mang Dado at sumunod sa kanya si Bong habang tahimik na naiwan sa sala ang magkaibigang Ramil at Obet. 

 

“Pasensya ka na, Manong. Ginigising ka namin kanina pero ang himbing ng tulog mo. Ito naman kasing si Ate ayaw magpapigil parang nagmamadali. Ewan ko ba dun,” pag-alo ni Bong na umakbay pa sa bayaw. “Binigyan ko naman ng pera panggastos.”

 

“Hindi yun ang punto bayaw!” sagot ni Mang Dado. “Parang hindi na ko ginagalang sa bahay na to ah! At hindi dahil pumayag ako sa…sa nangyari kagabi at kanina ay pwede mo na lang akong basta bastusin!” 

 

Natahimik bigla si Bong at piniling wag na lang salubungin ang galit ng bayaw. Pumasok muli sa bahay si Mang Dado at nagmamadaling naligo at nag-ayos para sa lakad nito. 

 

“Maiwan ko muna kayo. Puntahan ko muna si Pareng Elmer,” iritado pa ding sabi nito. 

 

“Sige po, Ninong. Nagpahanda din po si Papa ng makakain nyo dun,” ani ni Obet.  

 

“Samahan na kita, Nong,” sabat ni Bong. “Kayo na bahala dito, Kuya.”

 

“Sige po, Tay,” sagot ni Ramil. “Ingat kayo.”     

 

Paglabas ng bahay ay tahimik na tinahak ng mag-bayaw ang daan papunta sa bahay ng kumpare.

 

“Ang dami na ding nagbago dito sa inyo ano, Nong? Sabagay ang tagal ko na ding hindi nakauwi kaya nakakapanibago,” pagbasag ni Bong ng katahimikan. “Malayo ba yung bahay ng kaibigan mo?”

 

“Mga…mga ilang kanto lang kayang lakarin,” sagot ni Mang Dado na tila nahimasmasan na. “Madali namang makabisa itong lugar tsaka pag naligaw ka madaming pwedeng pagtanungan.”

 

Sa paglalakad ay may ilang nakasalubong at bumati kay Mang Dado na ipinakilala naman nito kay Bong, kabilang na ang isang tricycle driver na hinintuan sila.

 

“Mang Dado, magandang araw po! Saan po punta nila? Hatid ko na kayo.” 

 

“Dennis, ikaw pala yan. Salamat pero dyan lang kami kina Pareng Elmer, lalakarin na lang namin,” sagot ni Mang Dado.

 

“Sigurado po kayo? Para po di na kayo mainitan ng kasama nyo,” pagpipilit ng tricycle driver.

 

“Hindi na. Nga pala…si Bong, kapatid ni Misis. Bayaw, si Dennis...kaibigan din nila Ramil,” pagpapakilala ni Mang Dado. 

 

“Nice to meet you po,” bati ni Dennis. “Pano Mang Dado, Mang Bong, mauna na po ako kung hindi na kayo magpapahatid. Ingat po kayo!”

 

“Gwapong bata naman nun, Nong! Mukhang ma-eenjoy ko talaga ang bakasyon ko dito ah. Hahaha!” turan ni Bong pagkaalis ni Dennis. 

 

“Tindi mo bayaw pinag-interesan mo na agad,” napapailing na sagot ni Mang Dado. 

 

“Biro lang, Nong…easy ka lang. Alam ko namang teritoryo mo to tsaka hindi naman ako nagkakalat basta-basta,” seryosong anas ni Bong. “Ganun ba tingin mo sakin?” 

 

Hindi na sumagot si Mang Dado bago pa sila tuluyang magkasagutan.

 

Matapos ang ilang minutong paglalakad ay nasa tapat na sila ng bahay ni Mang Elmer. Sa loob ng bakuran naka-pwesto ang isang maliit na convenience store at water-refilling station na pag-aari ng kumpare ni Mang Dado. Makikitang nakaparada naman sa garahe ang isang L300 van na service ng tindahan, isang SUV at tricycle. 

 

“Asensado pala kaibigan mo, Nong ah. Ayos tong pinasukan nyang business,” pansin ni Bong habang nagmamasid. “Pwede din nating gawin to sa probinsya.”

 

“Madiskarte din kasi itong si Pareng Elmer. Simula nung ma-byudo ay negosyo na lang ang inatupag para daw may maipamana sya kay Obet,” kwento ni Mang Dado. 

 

Akmang papasok na ang dalawa nang lumabas mula sa tindahan ang isang tauhan ni Mang Elmer karga ang isang case na puno ng softdrinks.

 

“Andyan po pala kayo, Boss Dado, magandang araw po! Si Boss Elmer po ba kailangan nyo?” tanong ng pawisang tauhan. Nasa bente ang edad nito, matangkad, moreno ang kulay na bumagay sa inosente’t gwapo nitong mukha. 

 

“Oo sana…andyan sya di ba? Nga pala bayaw, si Roy, isa sa mga tauhan dito. Roy, bayaw ko, si Bong,” pagpapakilalang muli ni Mang Dado. 

 

“Kumusta po? Madumi po kamay ko pasensya na,” nahihiyang sabi ng tauhan. “Andyan po si Boss Elmer sa loob…kausap pa po ata yung ahente nitong softdrinks na nag-deliver.”

 

“Wala ka bang katulong? Ang bigat nyang inaayos mo ah,” puna ni Bong na malagkit ang tingin kay Roy na nakapaghubad na ng basa nitong t-shirt. 

 

“Sanay na po ako sa ganitong mabibigat,” sagot ng binata. “May iba din po kasing gawa mga kasama ko.” 

 

Makailang-beses na siniko ni Bong si Mang Dado na nakatitig na din pala sa hubad-barong si Roy na mapang-akit na nagpupunas ng pawisang katawan gamit ang pinaghubaran.

 

May itinatago palang magandang katawan ang binatang tauhan—nakakabilib ang hulma ng mga braso at dibdib nito, manipis ang bewang at parang inukit ang nangangalit nitong abs sa tyan. Halatang batak sa trabaho ang katawan ng binata.

 

Sa aktong pagpupunas ni Roy ay maya’t-mayang nasisilip ng mag-bayaw ang makinis nitong kili-kili na wala ni isang hibla ng buhok, at dahil walang sinturon ay dumudungaw ang bukol nitong natatakpan ng puting brief. 

 

Walang kaalam-alam ang binata na naglalaway na sa kanya ang mga bisita. Naputol lamang ang panonood ng dalawang mama nang may marinig silang kalabog kasunod ang mahaba at baritonong ungol mula sa loob ng bahay. Kinutuban bigla si Mang Dado pero nangibabaw ang pag-aalalang may masamang nangyari sa kumpare kaya’t tinungo nito ang pintuan ngunit mabilis naman syang naharangan ni Roy. 

 

“Uhmm…ma-may yosi po ba kayo, Boss Dado? Baka pwedeng makahingi naubusan na po kasi ako mamaya pa ako bibili wala po akong barya dito,” dire-direchong salita ni Roy, halata ang pagkataranta sa boses at mukha nito. 

 

“Wala akong sigarilyo sandali baka napano na si Pareng Elm—“

 

“May uhm…may pinabuhat po kasi si Boss sa loob kanina baka po inaa—putangina!”

 

Sa komosyon ay tuluyan nang nalaglag ang maluwag na pantalon ni Roy dahilan para malantad ang ibabang parte ng kanyang katawan. Makinis at walang balbon ang mamasel na hita’t binti ng tauhan, ngunit agaw-pansin ang suot nitong luma't punit na brief.

 

“Anong nangyayari dito? Ba’t ganyan ang ayos mo, Roy? Putangina mag-ayos ka nga!” narinig na lang nilang sigaw. 

 

Nakatayo na pala sa may pintuan ang hubad-baro ding si Mang Elmer katabi ang pawisang ahente na nagbu-butones pa ng uniporme. 

 

“Si-sige po Sir…mauna na po ako. Ayusin ko na lang po delivery ng order…siguraduhin ko pong walang delay next time. Sa-salamat po!” tarantang sabi ng ahente bago ito nagmamadaling umalis. 

 

“Kanina pa ba kayo Pare? Pasensya na may uhm…kausap ko lang yung ahente. Kulang na nga yung order kong softdrinks, delayed pa…nakakapag-init ng ulo,” bati nito sa mga bisita. 

 

“Ihanda mo kami ng pagkain,” baling nito sa tauhan bago sila tuluyang pumasok. “Magulo ang bahay ang dami ko kasing inaasikaso, sanay ka naman dito Pareng Dado. Maupo kayo.”

 

“Sinasabi ko dito kay Manong na ayos ang pinasukan mong business, malakas ang kita,” bilib na sabi ni Bong habang pinagmamasdan ang taong sinadya nila. 

 

Kaedaran lang din ni Mang Dado si Mang Elmer ngunit mas otoritado ang itsura at tindig nito. Maputi ito, matangkad at mahilig ding magbuhat kaya’t malaki ang pangangatawan. Kung kanina’y ang makinis na dibdib ni Roy ang ipinaglaway ni Bong, ngayon naman ay ang pormadong dibdib ni Mang Elmer na may tamang balbon pababa sa tyan at sa natatakpang bukol nito. 

 

“Salamat. Sinwerte lang din. Tagal ko na ngang niyayaya maging kasosyo itong bayaw mo, ayaw naman,” komento ni Mang Elmer na hindi na nag-abala pang magbihis. 

 

“Tapos ano? Ikaw ang boss? Baka alilain mo pa ko, wag na,” biro ni Mang Dado.

 

“Gago. Mabait at galante akong amo kahit itanong mo pa sa mga tauhan ko sa labas,” bawi ni Mang Elmer. “Alam mo Pareng Bong itong bayaw mo hindi ko alam minsan pano ko to naging kaibigan e. Hahaha!”

 

“Hahaha! Di ko nga din alam ba’t ngayon lang tayo nagkakilala gayong Ninong ka pala ni Ramil, at Ninong naman ni Obet si Manong,” pagtataka ni Bong.

 

“Nagkakilala na tayo dati pa pero nag-abroad ka na kasi kaya di tayo nagkakasama. Pero lagi kang naku-kwento ni Pareng Dado. Teka, kumain na ba kayo?” tanong ng may-ari ng bahay. “Roy! Ayos na ba yan?”

 

Noon lang namalayan ng mga bisista na nag-aayos pala ng hapag-kainan ang tauhan, suot ang tuyong sando ngunit parehong pantalon nito.  

 

“Ayos na po, Boss. Pwede na kayong kumain.”

 

“Kain muna tayo saka mo sabihin anong sadya mo, Pareng Dado.”

 

Habang nagsasalo-salo ay nag-kwentuhan ang tatlo tungkol sa negosyo at mga trabaho nila Nakatayo naman sa isang tabi si Roy, nag-aabang ng iuutos ng amo.

 

“Parang gutom na gutom ka, Pareng Elmer. Di ka ba nabusog sa kinain mo kanina?’ makahulugang biro ni Mang Dado. 

 

“Mas nagutom ako lalo,” diretsong sagot ng kausap. “Gago akala mo di kita sasagutin? Hahaha!”

 

“Anong pinag-uusapan nyo?” patay-malisyang tanong naman ni Bong. “Basta kainan pwede nyo kong isama dyan.”

 

“Wa-wala yun bayaw. Mapagbiro lang talaga tong kumpare ko,” kabig ni Mang Dado sabay baling naman nito sa nakatayong tauhan. “Kumain ka na din dito, Roy. Ang daming pagkain nito.”

 

“Nauna na po kaming kumain, salamat po,” sagot ng binata. “Ayusin ko pa po pinagkainan nyo tsaka baka may kailanganin kayo mamaya.”  

 

Nang matapos silang kumain ay bumalik sila sa sala para pag-usapan ang sadya ni Mang Dado sa kumpare. 

 

“Ayun na nga, Pare. Binibenta ng operator namin yung taxi business nya dahil susunod na daw dun sa asawang nasa US, kasama yung anak na babae. Dapat kasamang aalis si Arnel, yung manugang nyang ginagawang libangan lang ang pagta-taxi, pero magpapaiwan daw muna para ayusin lahat ng iiwan nila.”

 

“Ito yung sabi mong anak-anakan mo na din sa trabaho di ba?”

 

“Uhm…oo, nababanggit ko dati,” paiwas na sagot ni Mang Dado sabay tingin nito kay Bong na nakikinig lang sa usapan nila. “Interesado ka ba? Kasama na yung garahe’t talyer sa inaapurang maibenta, lahat pati mga gamit at ilang tauhan. Mabait naman yung boss ko dun, papayag yun makipagtawaran pa.”

 

“Alam mo pare sakto yang inaalok mo kasi naghahanap talaga ako ng bagong negosyo pero wala kasi akong alam sa pagta-taxi. Siguro kung ikaw ang mag-manage tutal alam mo na pano tumatakbo?” sagot ni Mang Elmer na ikinatuwa ni Mang Dado.

 

“Ayos! I-schedule ko kayo ng meeting para makapag-usap kayo, Pare. Naunahan mo lang ako magsabi na pwedeng ako na mag-manage kasi sa totoo lang, may ipon naman akong pwedeng idagdag. Ito na siguro yung oportunidad na hinihintay ko.”

 

“Pwede ba kong sumali dyan, Manong, Pareng Elmer? Tagal ko nang iniisip huminto mag-OFW at mag-negosyo na lang din dito. Magandang pasukan nga yang taxi business,” sabik na dagdag naman ni Bong. 

 

“Ayun naman pala, Pareng Dado. May mga investor ka na dito. Hahaha! Kunin mo na lang mga detalye tapos makipag-usap na tayo,” galak na turan ni Mang Elmer. “Wag muna kayo umuwi. Magpapakuha ako ng inumin sa tindahan. I-celebrate na natin to.” 

 

“Game ako dyan! Yosi lang muna ko labas,” pagpapaalam ni Bong. 

 

Maya-maya ay sumunod sa kanya si Mang Dado habang nagpaiwan sa loob si Mang Elmer.

 

“Tama ba tong papasukin natin, bayaw?” tanong ni Mang Dado kay Bong. “Di ba tayo nagpapadalos-dalos?”

 

“Plano pa lang naman at pag-aaralan natin nang mabuti, Nong,” sagot ni Bong. “Sabi nga ni Pareng Elmer may ideya ka na pano tumatakbo ang pagta-taxi kaya advantage na natin yun. Wag ka masyadong mag-alala. Andito naman ako para suportahan ka.”

 

Tahimik na nag-iisip si Mang Dado nang biglang hinawakan ni Bong ang kanyang kamay. Naisip ng taxi driver na bawiin ito ngunit hindi nya magawa lalo’t may ibang kilig at ginhawa syang naramdaman, kasabay pa ang hiya dahil biglang nagpawis ang makalyo nyang kamay na tila balewala naman sa bayaw.  

 

Walang nagawa si Mang Dado kundi pagmasdan at namnamin ang masuyo at pilyong paggalaw ng hinlalaki ni Bong dahilan para palihim syang tigasan. Pag-angat nya ng tingin ay ang gwapong mukha ng bayaw ang tumambad sa kanya na sinuklian nya na lang din ng isang matamis na ngiti. 

 

Ilang minuto pang nasa ganung posisyon ang magbayaw at balewala na sa kanila ang maya’t-mayang pagdaan at pagbati ng ilan pang tauhan ni Mang Elmer na kung nakita man silang magkahawak-kamay ay patay-malisya na lang. 

 

Nang maubos ang yosi ay napilitang bumitaw at tumayo si Mang Dado habang itinatago ang nakaumbok na bukol nito. 

 

“Ma-mauna na ko sa loob bayaw…CR lang din ako.”

 

“Sige, Nong. Ubusin ko lang to…sunod ako.”

 

Dire-direcho sa banyo si Mang Dado at habang umiihi ay iniisip nya ang pakikipag-holding hands nya sa nakababatang bayaw, kasama na ang kalituhan nya sa namagitan sa kanila kagabi at kaninang tanghali. May nararamdaman ba sya para kay Bong? 

 

“Umayos ka, Dado,” bulong nito sa sarili. “Bayaw mo yun, kapatid ng asawa mo.”

Paglabas ng CR ni Mang Dado ay may narinig syang ingay sa labas ng kusina kaya’t pinuntahan nya ito. Malawak ang likod-bahay kung saan matatagpuan ang bodega pati ang kwarto ng mga tauhan, sa labas nito ay nakakalat ang mga kagamitang pang-gym. Habang papalapit si Mang Dado sa quarters ay lumalakas ang naririnig nyang murahan at ungol kaya’t kinutuban na sya sa nangyayari sa loob.  

 

Hindi tuluyang nakasara ang pintuan at ikinamangha ni Mang Dado ang eksenang bumungad sa kanya—nakatayong patuwad ang kumpare nyang si Elmer habang mapwersa itong kinakantot sa pwet ng tauhan nyang si Roy. Pawisan at hubo’t-hubad ang dalawa at dahil naka-side view ay hindi nila pansin ang naninilip na si Mang Dado na hindi na din napigilang ilabas at jakulin ang kanyang utog na tarugo. 

 

“Ohhhh…tangina ang libog mo talaga Boss…kinantot ka lang kanina nung ahente tapos nagpapakantot ka ulit ngayon...ahhhhh…sarap ng puke mo tangina ka!” ungol ni Roy habang mabilis na naglalabas-masok ang maugat na burat nito sa butas ng amo. 

 

“Ugghhhh…ikaw pa din ang pinakamasarap kumayog Roy…sige pa…ibaon mo pa…buntisin mo ko ulit…yan nadadale mo putanginaaaa…ang sarap ng burat mo!” malanding sagot ni Mang Elmer. “Akin lang ang tamod mo…ahhhhh…iputok mo sa loob…kantot pa!”

Mga binata pa lang sila noon ay alam na ni Mang Dado na lalaki ang gusto ni Mang Elmer. Napikot lamang noon ang kaibigan kaya’t nakabuntis ngunit namatay naman sa panganganak ang babae kaya’t sila na lang ng anak nitong si Obet ang magkasama. Kung si Mang Elmer ay umamin na dati pa sa kumpare ay hindi naman magawang magsabi ni Mang Dado na may karanasan na din sya sa lalaki, kahit ilang beses na nila itong napagkwentuhan. 

 

Alam ni Mang Dado na maingat at hindi basta-basta pumapatol si Mang Elmer kaya’t gulat na gulat syang sa mismong bahay pa pala ito gumagawa ng kababuyan gayong pwede itong mahuli anumang oras ng iba nyang tauhan at ng anak nyang si Obet.  

 

“Ahhhhh…ang galing mo na kumantot Roy kaya di ako nagsasawa sayo…ohhhh…tanginang burat yan baon na baon…sige paaa…laspagin mo ko…sayo yang puke ko ngayon!”

 

“Masarap ako kumantot? Ohhh…tinuruan mo ko di ba…tangina ka ang baboy mong pakantot ka…busog na busog na naman tong puke mo sa burat ko…ahhhh…sarappp!”

 

Tuloy-tuloy ang kabastusang lumalabas sa bibig ng dalawang nagtatalik, balewala na kung may makarinig sa kanila sa labas, at sino mang makakasaksi sa ginagawang pagpaparaos ng mag-amo ay masasabing kabisado na nila pano pasarapin ang isa’t-isa—pamilyar ngunit may pagkasabik pa din sa bawat ulos, lamutak, halik, at maduduming salita at ungol. 

 

Ito ang unang beses na makita mismo ni Mang Dado ang kanyang kumpareng nakikipagtalik sa lalaki at hindi nya mapigilang mabilib at mainggit na kinakaya nito ang mataba’t mahaba palang kargada ni Roy. Kung nasasaktan man ang kumpare nya sa naglalabas-masok na tubo sa tumbong nito, ay halatang mas nangingibabaw ang sarap base na din sa nakikita nyang katigasan ng ari ni Mang Elmer na dire-direcho ang pagtulo ng paunang katas hanggang sahig.   

 

Nasa kasarapan ng pagsasalsal si Mang Dado nang bigla na lang may ibang kamay na bumalot sa naghuhumindig nyang ari habang ang isang kamay nito ay tumakip sa kanyang bibig. 

 

“Sssshhh…ako lang to, Nong. Tangina kaya pala ang tagal mong bumalik nanonood ka na ng liveshow dito…nakakainggit silang dalawa di ba?” bulong ni Bong sabay dila sa tenga ni Mang Dado. 

 

“Uggghhhh…bayaww…ang sarap ng kamay mo…ahhh…” di mapigilang ungol ni Mang Dado na hinayaang si Bong na ang magjakol sa kanya, kahit kabadong mahuli sila kung hindi man ng mga binobosohan sa loob ay baka mga tauhan pa ni Mang Elmer. 

 

Walang kamalay-malay ang dalawa sa loob na may kasama na pala silang nagpaparaos sa labas. Sumasabay ang ritmo ng pagtaas-baba ng kamay ni Bong sa tumatagas na burat ng kanyang Manong sa ekspertong paghugot-baon ng matikas na burat naman ni Roy sa butas ni Mang Elmer. 

 

Sa pwesto ng magbayaw ay kitang-kita nila kung paano mabanat ang labi ng puke ng amo habang pinipiston ito ng binatang tauhan.

 

“Putragis punit na naman ang butas ko sayo Roy tangina kaaa…ahhhh…sige pa…warakin mo ko tulad ng dati…tangina mo…ikaw lang nakakagawa sakin nyan…gago kaaahh…haaaahhh…idiin mo pa!”

 

“Minumura mo ko tangina mo ka…lulumpuhin kitang gago ka…ahhhh…ikaw ang Boss ko sa labas pero kapag nakabaon sayo ang burat ko ako ang amo mo…ohhhh…naiintindihan mo puta lang kitang gago!”

 

 “Uggghhh…oo ikaw ang amo ko…puta mo lang ako Roy…angkinin mo ko araw-araw…”

 

Nang marinig iyon ay biglang hinugot ni Roy ang naglalawa nitong burat sa lagusan ni Mang Elmer. Sa pagkakatuwad ng barakong amo ay kitang-kita ang pamamaga ng bukana ng puke nito na kumikibot-kibot man ay hindi na halos masara nang tuluyan dahil sa kaluwagan. 

 

Ngingisi-ngisi ang binatang tauhan na nagsindi ng yosi sabay higa sa sahig ng kwarto na nilatagan lang nito ng manipis na foam. Dahan-dahan nitong nilaro ang matayog na burat na kahit may malagong bulbol ay hindi maikukubli ang taglay nitong taba at haba, kasama pa ang mala-kabuteng ulo nitong patuloy ang pagkatas.    

 

“Tangina kinaya yan ng kumpare mo? Titi ng kabayo yan, hindi tao!” manghang bulong ni Bong na naibaba na pala hanggang tuhod ang suot nilang pantalon.

 

Panay pa din ang jakol ni Bong sa burat ng bayaw na sinabayan nito ng pagdura ng laway pampadulas. Maya’t-maya din ang marahang pagsalakay nito sa butas din ng kanyang Manong gamit ang daliri, dahilan para boluntaryong mapa-arko ang pwetan ni Mang Dado.

 

Nilingon ni Mang Dado si Bong para halikan at matapos nyang makipagduraan ay nahihiyang bumulong ito. 

 

“Da-daliri bayaw…ohhhh…tulad kagabi…kanina...ahhhh…ganyan…”

 

“Nasasanay ka nang dinadaliri ah…baka dapat mas malaki na ipasok natin dito gusto mo yun, Nong? Gayahin mo na kumpare mo oh…sarap na sarap na parang asong kinakasta…sabihin mo lang…tangina ang lalim din nitong puke mo masarap punuin ng burat to,” malibog na sabi ni Bong.

“Wag bayaw… di ko pa kaya kapag…ahhhh…putanginang daliri yan…ughhh…alalay lang…puta binaon mo talagaaaa…ohhhhh…masakit na masarapp…” nagdedeliryong ungol ni Mang Dado na nakabukaka na habang tuloy naman ang pagdura ni Bong sa hiwa ng kanyang pwet pampadulas.

 

“Tangina mas magaling ako kumantot dyan kay Roy, Nong…patitirikin ko din mga mata mo sa sarappp…ahhhhh…ang sikip nitong puke mo virgin pa sa burat…ohhhh…duduguin to pag nagkataon!” pigil na pigil si Bong na basta na lang isalpak sa tumbong ng bayaw ang sariling burat na pulang-pula sa katigasan, nakakamangha ang namumutok na ugat sa kahabaan nito. 

 

Samantala sa loob ay tuloy pa ding ibinibida ni Roy ang nangangalit nitong kargada hanggang sa utusan nito ang naglilibog na amo.

 

“Upuan mo.”

 

Sabik na humakbang si Mang Elmer sa nakahigang si Roy at dahan-dahan itong umupo hanggang sa kusang bumaon paunti-unti ang dambuhalang burat ng tauhan—ni hindi na ito kinailangan pang itutok gamit ang kanilang kamay dahil sumakto ito agad sa puntiryang butas. 

 

“Ahhhhh…alam na alam talaga ng puke mo pano hanapin ang titi ko…bullseye kung bullseye…sarapp tangina ang dulasss…ohhhhh…sige igiling mong puta ka…yan…taas mo hanggang ulo tapos salpak moo pababaaa…ang lambot sa loob…ahhhhhh….”

 

Parang hineteng mabilis na kumakabayo si Mang Elmer, habang si Roy naman ay pinagdiskitahan ang mga nakausling utong ng amo na mas nagpaulol pa dito. Hindi bakla si Roy ngunit libog na libog sya sa nakikita—ang nakatatandang amo na kung tutuusin ay pwede na nyang maging tatay, mas malaki ang katawan, gwapo, maputi, mayaman, strikto—isang barakong ama na hayok sa isang hamak na tauhan tulad nya. 

 

May nakapagsabi na dati kay Roy na pakikinabangan nya ang namanang tarugo, at ito ang naiisip nya habang sinasalubong na nito ng pag-ulos ang pagtaas-baba ni Mang Elmer sa kanyang tubo. 

 

“Sige pa...ohhhh…ipakita mo kung gano ka kahayok sa burat ko…ahhh…akala mo kung sino ka ha…kung makikita ka lang ng mga kasamahan ko…ng anak mo…ugggghh…ang sikip mo pa din kahit laspag ka na gagooo…bubuntisin kita!”

 

“Ang sarap ng burat mo Roy…ahhhhh…hindi ako magsasawang magpatira sayoooo…kantutin mo koooo…lahian mo ko…ahhhh…ganyan nga…anakan mo ko...sayong-sayo yang puke ko kahit anong oras mo gusto!”

 

Parehong hibang na sa sarap ang mag-amo at ang magbayaw. Habang patuloy ang pamboboso ay napakapit na si Mang Dado sa pader habang umaatras-abante na sa pagitan ng kanyang mga hita ang mala-bakal sa tigas na kargada ng bayaw.

“Ipitin mo pa Nong…tanginang yannn nakakakiliti ang balbon mo…ohhhh…para na din kitang kinakantot…ahhhh…hindi magtatagal ikaw na mismo lalapit para magpatira sakin tandaan mo yan…ohhhh…gagawin kitang puta tulad ng kumpare mo!” 

 

Sa pwersa ng pag-ulos ni Bong ay nayayanig ang buong katawan ni Mang Dado. Pasalamat na lang itong sa puntong iyon ay hindi pa din sila nahuhuli ng mga nasa loob kahit maya’t-maya’y napapalakas ang kanyang ungol, dahil hindi lang kumakatok kundi pumapasok nang paunti-unti sa birhen nyang butas ang ulo ng ari ni Bong.      

 

“Ahhhh puta…nararamdaman mo, Nong? Sabihin mo lang ididirecho ko na to sa loob…isang matinding baon lang to parehong sa langit at impyerno ang punta mo…uggghhhh…ituloy ko na ba? Ulo pa lang yan sigurado ako masarap na…ohhhh…”

 

Aminado si Mang Dadong may kakaibang kiliti at sarap na dulot ang manaka-nakang pagpasok ng ulo sa kanyang lagusan, ngunit nangibabaw ang takot sa barakong taxi driver. 

 

“Haaaa…tanginaah…huwag bayaww…ohhhh…wag muna…wag dito…pakiusap…”

 

“Sigurado ka, Nong? Ang dulas na ng puke mo oh…isang swabeng ulos lang to pasok na ko...ohhhhh…pabuntis ka na din sakin…putanginaahhh…sige na…sundan na natin natin si Rommel para may baby na tayo…baby nating dalawa…ahhhhh…ako na lang asawa mo, Nong…mahal na mahal kita…uggghhhh…”

 

Sa sinabing iyon ni Bong ay bigla na lang nagpakawala ng tamod ang burat ni Mang Dado na walang-tigil na sinasalsal ng kanyang bayaw. 

 

“Putangina nilabasan ka na!” gulat na bulong ni Bong habang tuloy ang pagpiga nya sa burat ng kanyang Manong, pilit nitong sinasalo ang mainit at malapot na tamod sa kabila nyang kamay. “Sige pa…ilabas mo…ahhhh…ang dami nito putangina…ang sarap!”

 

“Ahhhhh….ohhhh...jakulin mo paaaa…sayo lang ang tamod ko bayaw…ohhhh…sayo lang ang burat ko….uggghh…sayo lang ako...ma-mahal…” nanginginig na ungol ni Mang Dado, wala na itong pakialam kung mahuhuli man sila ng kung sino. 

 

Hindi pa man tapos ang pagsumpit ng tamod ni Mang Dado ay bigla na lang din nangisay sa likuran nya ang bayaw na si Bong na agresibo pa ding kinikiskis ang kargada nya sa hita ng bayaw. 

 

“Eto na din ako, Nong! Ahhhhh…tanginang yan gago…ang sarappp...ohhhhh…” baritonong ungol nito habang nagpapakawala ng dagta na pilit ding sinalo ni Mang Dado sa kanyang kamay, ngunit sa dami ay tumulo na ang iba sa kanyang hita pababa sa kanyang binti. 

 

Matapos labasan ay inangat ni Bong ang kamay nyang punong-puno ng tamod ni Mang Dado at walang pandidiring hinigop nya ito at nilunok, habang malanding nakatingin sa mga mata ng kanyang bayaw. Pinaparinig pa nito sa kanyang Manong kung gaano sya kahayok at buong libog na sinimot ang natira pang tamod sa kanyang kamay. 

 

“Ohhhmmm…ang sarap ng tamod mo, Nong. Ang tamis…kainin mo din yung akin,” utos ni Bong na sinunod naman ni Mang Dado. 

 

Sa una’y muntik pa syang masuka ngunit kalauna’y para na din itong gutom na sinimot ang tamod ni Bong sa kanyang kamay, pati na ang mga tumulo sa kanyang hita’t binti. Nang masiguradong nasimot na nya lahat ay malandi itong ngumiti kay Bong. 

 

“Sarap din ng tamod mo, bayaw…ahhhhh…tanginang yan…whew…” sabi nito saka tahimik na nag-ayos ng sarili. “Tara na…baka mahuli pa tayo dito.”

 

Natatawang ginawaran pa ng masuyong halik ni Bong si Mang Dado bago maingat na bumalik ang dalawa sa loob ng bahay. 

 

“Next time papakantot ka na, Nong?”

 

“Tarantado.”

 

“Nong…yung nasabi ko nga pala kanina…”

 

“Sa-saka na natin pag-usapan bayaw...”

 

Kung hinintay lang sana nilang matapos ang mag-amo sa loob ay malalaman nilang napansin ni Roy na may naninilip kaya't pilit itong kumawala sa pangangabayo ng amo. 

 

“May tao sa labas! May tao!” pag-aalala ni Roy. 

 

“Putangina wala akong pakialam patapusin mo ko!” bulyaw naman ni Mang Elmer habang mas ginalingan pa nito ang paggiling sa hindi lumambot na burat ng tauhan. “Ahhhhh…malapit na ko putaaah…ituloy mo lang…sige pa…malapit na...ohhhh!”

 

“Wala ka talagang kahiya-hiya…ahhhh…putangina basta makantot ka lang hayop kang puta ka…sige…taas-baba mo pa…galingan mo para makaulit ka sakin gago! Ohhhhh…ang sarap ng puke mo malapit na din ako!”

 

Ilang ulos pa ay kusang nilabasan si Mang Elmer nang hindi hinahawakan ang sariling burat, at sa sobrang tindi ng pagputok ay kung saan-saan umabot ang tamod ng matanda—sa sahig, sa mukha at dibdib ni Roy hanggang tumulo na lang ito sa may puson ng binata. 

 

“Aahhhh…tanginang burat yan…abot na abot sa loob…ohhhhh…sige pa…kadyot pa…iputok mo sa loob ko…akin lang ang tamod mo…ahhhh…buntisin mo ko!”

 

Di nagtagal ay sumunod namang umabot sa rurok si Roy at wala itong nagawa kundi iputok sa kaloob-looban ng puke ng amo ang inipong tamod. 

 

“Putanginang mo eto na koooooo...ahhhhh…mabubuntis ka naman…ohhhh…sige pa igiling mo pa wag kang titigil tangina moooo….ohhhh...ayan naaa!” sigaw ni Roy habang nagpuputukan ang mga ugat at masel nito sa katawan.

 

Ramdam ni Mang Elmer na napupuno ang kanyang tumbong ng mainit na tamod ng tauhan at pilit nya itong maipon sa loob kahit tuloy pa din ang kanyang paggalaw at may tumatagas palabas ng kanyang napaluwag na namang lagusan, hanggang sa humupa ang kani-kanilang libog.

 

“Wooohhhh…pucha siguro naman makakabuo na tayo ano, Roy? Haha! The best ang burat mo…tindi mo kumantot! Walang-wala sayo yung ahente kanina!” natatawang sabi ni Mang Elmer nang sa wakas ay makatayo na ito mula sa pagkaka-upo nya. “Nangalay ako dun puta…pero sulit. Ayos ka lang ba?”

 

“The best ka din Boss! Ang dami nyo pong nilabas para nyo na kong pinaliguan ng tamod,” sagot ni Roy na nakatayo na din at pinupunasan ang sarili. “Sana po ay nasarapan kayo ulit sakin.”

 

“Gago ka ba? Hindi naman ako lalabasan ng ganun kung hindi ako nasarapan. Tsaka gumagaling ka na ngang tumira. Sa uulitin. Eto nga pala,” sabay abot nito ng tatlong libo sa tauhan. “Pwede na ba yan? Mas masarap ang kantot, mas malaking pera.”

 

“Ayos na ayos po ito, Boss! Marami pong salamat!” sagot ni Roy na tuwang-tuwa sa dagdag-kita. 

 

“Baka san mo gamitin yan malilintikan ka sakin,” babala ni Mang Elmer. “Wag kang tumulad sa iba dyan na puro bisyo ang inaatupag.”

 

"Opo, boss," sagot ni Roy saka ito nagpaalam na maliligo na muna.  

 

“Wag kang maligo. Gusto ko mangamoy tamod ka habang nagta-trabaho,” madiiing utos ni Mang Elmer. “Ano nga pala yung sinasabi mong may tao kanina?”

 

“Ahhh…wala po, Boss. Baka namalik-mata lang ako,” may pagdududang pa ding sagot ni Roy. 

 

“Sige. Maiwan na kita’t may bisita pa nga pala ko sa labas.”

 

Pagdating ni Mang Elmer sa sala ay naabutan nyang masayang nag-iinuman na si Mang Dado at Bong. 

 

“Oh, Pare! Ang tagal mo namang nawala, san ka ba galing?” makahulugang tanong ni Mang Dado. 

 

“Ah…wa-wala…nag-nag-ayos lang kami sandali ng imbentaryo ni Roy sa bodega,” palusot ng namulang si Mang Elmer. “Mamaya na namin tapusin pag-alis nyo.”

 

“Ano iniimbentaryo nyo, Pare? Baka pwede kaming sumama dyan,” segunda naman ni Bong. 

 

Masusing pinagmasdan ni Mang Elmer ang dalawang kainuman. 

 

“Sige ba…kapag handa nang…pag handa nang mapasukan itong si Pareng Dado.”

 

Pagkarinig ay naibuga ni Mang Dado ang iniinom at pabalik-balik na tiningnan ang bayaw at ang kumpare parehong nakangisi. Hindi alam ng parausang taxi driver kung ano ang sasabihin, may pag-aalala sa mukha nito. 

 

“Tagay pa, Pareng Dado, Pareng Bong,” yaya ni Mang Elmer. 

 

“Tagay! Nong…tagay daw,” sagot ni Bong. 

 

Tulala si Mang Dado na blangkong nakatingin lang sa may kusina. Dahil nakatalikod ay hindi alam ng dalawang kainuman na nakatayo pala sa may mesa ang tauhang si Roy—hubo’t-hubad pa din ito at mapang-akit na sinasalsal ang ga-bakal sa tigas na tarugo na kanina lang ay nagpaligaya sa kanyang kumpare’t kapwa tatay na si Mang Elmer.